- ابوالسعادات سلمی (اَ بُسْ سَ)
اسعد بن یحیی بن موسی بن منصور عبدالعزیز بن وهب بن عبدالله بن رفیعبن ربیعه بن هبان سلمی، معروف به بهاء سنجاری. ابن خلکان گوید فقیه و عالم خلافی بود. لکن طبع او بشعر گرائید و بشاعری مشهور گشت و نیکو گفت و مدح ملوک کرد و از آنان جوائز یافت و بلاد بسیار بگشت و بزرگان عصر را ثنا گفت. از اشعار او در دست مردمان از قصائد و مقاطیع بسیار است و یاقوت حموی در معاصرین خود نام او برده و گوید او یکی از مجیدین مشهور است. در اول امر فقیهی شافعی بود و سال او نزدیک نود رسید و او جری و ثقه و کیّس و لطیف و مزّاح و با خفت روح بود و ابن خلکان گوید دیوان او را در کتب خانه مقبرۀ اشرفیۀ دمشق دیدم در مجلدی عظیم. مولد او به سال 533 و وفات در 622 هجری قمری بوده است. رجوع به ابن خلکان و ج 4 نامۀ دانشوران ص 139 شود